اسباط (قرآن)اسباط، جمع سبط است. سبط به فرزند فرزند (نوه) گفته می‌شود. ۱ - قبایل بنی اسرائیلبرخی معتقدند: مقصود از اسباط، قبایل بنی اسرائیل‌اند که به دوازده فرزند یعقوب علیه‌السّلام منتهی می‌شوند و بسیاری از مفسران گفته‌اند: اسباط، پیامبر بوده‌اند. مرحوم طبرسی گفته است: طبق مذهب ما، همه آنان پیامبر نبوده‌اند؛ بنابراین، در آیاتی که از وحی یا ایمان به اسباط سخن می‌رود، مقصود انبیای آنان است؛ ولی در آیه ۱۶۰ سوره اعراف، مقصود، تیره‌های مختلف بنی اسرائیل‌اند؛ به همین جهت، اطلاعات اسباط ( پیامبران بنی اسرائیل) به اعتبار پیامبران آنان در این جا، و اسباط (تیره‌های بنی اسرائیل) در مدخل بنی اسرائیل به اعتبار تیره‌های گوناگون آنان ذکر شده است. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۹۲، برگرفته از مقاله «اسباط ». رده‌های این صفحه : اسباط | موضوعات قرآنی
|